Bourtange met tegenwind

‘Schrijft jij even een verhaal?’ Ja hoor doe ik wel even. Maar tjongejonge, het valt niet mee deze keer om alles goed op te schrijven. De hele week keken we uit naar deze dag. Er waren zelfs geluiden dat we voor vandaag speciale helmen/maskers op moesten. Voor het eerst in de geschiedenis, en we hebben een aantal mensen in de club die geschiedkundig zeer onderlegd zijn, was er door de navigator een route van meer dan 100 kilometer uitgestippeld. Van Nieuw-Amsterdam naar Bourtange en terug. ‘Laten we om 8 uur vertrekken, dan hebben we nog wat aan de middag.’ Jaja … Leuk bedacht …. Maar goed. We vertrokken vol goede moed en met de wind vol op de kop in de richting van het nog uitgestorven centrum van Emmen om vervolgens via Weerdinge, Nieuw-Weerdinge, Ter Apel, Sellingen, Bourtange te pauzeren in Vesting Bourtange.
Vesting bourtange ……. als je eens en keer iets leuks wil doen en het weer is goed, zet dan eens koers naar vesting Bourtange. Deze vesting ademt geschiedenis en is zeker de moeite van uw bezoek waard.
Na onze pauze gingen we de grens over, want dan hadden we op de terugweg zeker de wind in de rug…… dus. Heerlijk fluitend naar huis, geen centje pijn we hadden het er ook wel aan toe…… Het mocht niet zo zijn, althans ik heb er niks van vernomen. Ja, toen de pijp leeg was en de benen geen idee meer hadden wat ze aan het doen waren, maar toen waren we inmiddels alweer in Nieuw-Dordrecht. Eenmaal weer in Nieuw-Amsterdam bleek dat de diverse navigatiesystemen niet helemaal gewend zijn aan deze afstand en dan sluipt toch de twijfel in de groep. ‘We gaan de 100 net niet redden’ werd er gezegd. Ondanks dat gingen we toch maar richting de douche. Eenmaal thuis en na reanimatie van de systemen gaven ze een afstand aan van 103,7 kilometer. Hebben we nog iets aan de middag? Nee, niet echt, maar dat maakt niet uit. De Bark van Noach fietst nu wel al heel erg ver. We doen het graag, het is leuk, het is gezellig en we weten waar we het voor doen. Nieuwsgierig? Kijk maar eens op www.beatduchenne.nl. Mijn benen gaan nu voor de rest van de dag omhoog

Vorig bericht
Kilometervreters
Volgend bericht
Papa in Haren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan